Ibu Maryati

Ibu overleden

door

“Tim… mintak do.a ne… ibuk sudah kritis. Ibuk sakit parah tim.. ini anak anak semua sudah kunpul. Tolong bantu berdoa. Dari tempat mu.. apa bila memang tiada biar di ampunan pada yang kuasa.” Het enthousiasme en de nieuwsgierigheid over ons nieuwe onderkomen en wat Hörby en Skåne ons straks allemaal te bieden hebben werd gisteravond vlak voor het slapen gaan volledig overschaduwd met bovenstaande bericht vanuit Indonesië dat vannacht waarschijnlijk de laatste nacht van Ibu zou zijn.

Nieuw huis Ibu

door

Naar verwachting is het nieuwe huisje van kakak Nuryati in maart klaar en bewoonbaar. Ik had gezien dat kakak Nuryati nu samen met haar man in het huis van kakak Arti woonde, maar van kakak Arti en haar man Heru zelf had ik nog niets gezien of gehoord en dat vond ik vreemd: bij al mijn vorige bezoeken aan Indonesië lieten zij zich naar mij toe namelijk zeer nadrukkelijk (soms zelfs tot het opdringerige toe) gelden.

Graf van Bapak en Ibu

door

Aku tiba-tiba terbangun lagi. Tidak ada suara yang sampai ke saya. Keheningan mutlak. Apa yang terjadi? Apa aku masih di hutan? Semut sudah pergi. Perlahan-lahan saya mencoba membuka mata saya, tetapi yang mengejutkan saya itu sangat sulit: kelopak mata saya sangat berat, seolah-olah direkatkan. Akhirnya aku berhasil membuka mata. Bukannya itu membuat perbedaan: begitulah gelap gulita ternyata.