Het centrum van Semarang hebben we nu verwisseld met Purwodadi. Purwodadi is nog verder ‘de binnenlanden’ in. Waar je in Semarang nog wel toeristen vindt, zijn toeristen in Purwodadi echt een zeldzaamheid. Logisch ook, want wat heb je als toerist in Purwodadi te zoeken? Engels wordt er in Purwodadi nauwelijks gesproken.
Om 6.00 uur vanochtend werd ik niet lekker wakker. De telleurstelling over gisteren was nog steeds niet verdwenen, het was vandaag weer een wisseldag en ik maakte me zorgen over onze gezamenlijke financiële pot. Maar, ‘first-things-first’: 6.00 uur betekende dat het nieuwe jaar ook in Nederland echt een feit is. Bij dezen wens ik iedereen dan ook van harte ‘Sugeng Taun Énggal’ (Javaans voor ‘Gelukkig Nieuwjaar’) toe.
Het afscheid viel mij toch wel weer zwaar. We hebben er zo lang naar uitgekeken onze ouders voor te stellen aan Tims familie. En nu moeten we alweer vertrekken…maar wat was dit waardevol. Voortaan hoeven we thuis niet meer uit te leggen hoe het daar op de kampong is, hoe het voelt, hoe het ruikt en hoe lief de familie is.