Nog voor de Islamitische wekker van de overbuurman vanochtend af ging, werd ik wakker. Hoewel ik gisteravond al om 20.00 uur naar bed was gegaan (voor mijn doen vroeg, maar voor veel Indonesiërs heel normaal), kon ik aanvankelijk de slaap niet vatten. Mijn hoofd zat nog helemaal vol met gedachtes en indrukken en ik heb nog een behoorlijk tijdje liggen woelen en malen.
Hoe negatief ik dan ook ben over Hotel Sinar 1; om 4.00 uur gingen er geen (Isla)mieterse (!) wekkers af, deze waren althans niet te horen. Daarom kon ik vandaag heerlijk ‘uitslapen’ tot maar liefst 5.00 uur: toen werd er hard op mijn deur geklopt. Er stonden twee schoonmaaksters voor de deur die me om het hardst vroegen of ze bij alsjeblieft wel de kamer mochten ‘cleanen’ (bij de buurman waren ze geloof ik weggestuurd, vind je het gek op dit tijdstip).