Religie is in Indonesië zeer belangrijk. De grondwet garandeert vrijheid van godsdienst mits er een oppergod aan te wijzen is. De islam, het christendom en zelfs het hindoeïsme zijn erkend door de staat. Negentig procent van Indonesië is moslim waarmee Indonesië de grootste moslimnatie van de wereld is. En dat is goed te merken, want hoewel Kerst één nationale vakantiedag (Tweede Kerstdag kent Indonesië al helemaal niet) wordt er eigenlijk geen aandacht aan besteed. Het Pandanaran Hotel wenste ons bij het ontbijt aan de hand van een watermeloen nog wel een Merry Christmas, maar daar bleef het verder bij. We hebben allemaal heerlijk en aan één stuk door geslapen. Na het ontbijt zijn we met Grab naar de Ciputra Mall geweest om twee datasimkaartjes te kopen. Als je een sim-kaartje koopt in Indonesië dan moet je je tegenwoordig legitimeren. Zonder paspoort dus geen mobiel Internet en ook dus geen Grab. Ilse en ik hebben elk 20 gigabyte Internet en 100 belminuten gekocht voor 100.000 IDR (ongeveer 6 euro) en dankzij onze nieuwe simkaarten konden we een Grab nemen naar Godong. In de Kampong aangekomen, begaven we ons eerst naar het huisje van Rina. Daar werden we hartelijk ontvangen door de zussen die op de Kampong wonen (Rina, Arti en Nuryati). Een halfuur later voegde Ibu zich tot mijn verbazing bij ons. Ik was verbaasd omdat ze zelfstandig, zij het wankel, vanuit haar huisje naar ons toe was komen lopen. Wat was Ibu helder, zo helder had ik Ibu nog nooit gezien. Ze wist onmiddellijk wie ik was en ook Ilse herkende ze onmiddellijk. Zoals de meesten van jullie zullen weten hebben wij onze jongste dochter Ajanna naar Ibu vernoemd: Ajanna Maryati. Lang leek het erop dat het met Ibu zo slecht ging dat zij elkaar nooit zouden ontmoeten. Vandaag was dan toch de dag dat we Ibu aan Ajanna konden voorstellen. Voor Ajanna was het allemaal nog erg overweldigend, maar wat zijn we blij dat we dit moment aan onze herinneringen mogen toevoegen. Joanne, Ajanna en Ilse stalen absoluut de show, zowel bij de familie als bij de andere kampongbewoners. Overal waar we liepen hoorden we ‘Joanne, Joanne!’ roepen, werden Joanne en Ajanna aangehaald en betrapte ik locals er zelfs op iets te lang de billen van Ilse na te staren. Mobieltjes werden tevoorschijn gehaald en alles werd op de gevoelige digitale plaat gelegd. Wat dat betreft een herhaling van de vorige keer dat Ilse haar billen in Godong waren. Tim Dondorp
Geplaatst door Godong Indonesie op Donderdag 26 december 2019