Na mijn laatste bericht over mijn moeder heb ik even niets op deze Facebookpagina geplaatst. Dat betekent echter niet dat mijn gedachten niet constant bij mijn moeder zijn. Naar aanleiding van mijn vorig bericht betuigen velen mij hun medeleven en wordt er veel naar mijn moeder geïnformeerd. Zo veel, dat ik het niet kan maken hier geen statusupdate te geven. Het vervelende is alleen, dat ik momenteel niet weet hoe het met mijn moeder gaat. Ik heb vaak aan mijn familie gevraagd hoe het met haar gaat en ook heb ik meerdere malen gevraagd of de familie mij wilde vertellen over ‘rukyah’. Blijkbaar heeft mijn familie in de gaten dat ik me hier zorgen over maak en/ of dat ik op zijn minst mijn vraagtekens heb bij het nut ervan. Hoe het ook zij, over mijn moeder vertelt mijn familie me niets meer. Mijn familie draagt hierbij aan dat ze mij niet onnodig wil ontrusten, maar mijn ongerustheid kan haast niet groter worden gemaakt met deze ‘radiostilte’. Naast ongerustheid merk ik dat de situatie mij verdrietig en zelfs ook boos maakt. Ibu is tenslotte toch ook mijn moeder: het voelt bijna of mijn (hechtings)band met mijn moeder me voor een tweede maal ontnomen wordt. Ondertussen heb ik wanhopig gezocht naar meer informatie over djinn en rukyah, maar niemand kon me hierover meer vertellen en ik kon hierover eigenlijk niets vinden. Tot ik gisteren onderstaand artikel in de Volkskrant las. Hoewel ik mijzelf angstvallig blijf voorhouden dat de geschetste situatie helemaal geen overeenkomsten hoeft te hebben met die van mijn moeder, merk ik wel dat mijn ongerustheid en toch ook mijn onbegrip na het lezen van dit artikel drastisch is toegenomen. Zoals ik in mijn vorig bericht schreef heeft mijn familie nooit concreet gezegd dat ik niet welkom ben. Toch is wel kenbaar gemaakt dat het beter zou zijn dat ik de familie even niet zou bezoeken. Aanvankelijk had ik me daarbij neergelegd, maar inmiddels heb ik besloten onaangekondigd naar Indonesië te gaan. Ik heb er lang over nagedacht, maar ik denk dat ik van niemand toestemming nodig heb om mijn vader (de plek waar hij is begaven is althans) en mijn moeder te bezoeken. Vandaag precies over een week hoop ik mijn vader en mijn moeder te kunnen bezoeken. Tim Dondorp
Geplaatst door Godong Indonesie op Donderdag 21 februari 2019