Zo laat je een week niets van je horen en zo zit je na een dag weer achter de laptop een bericht te schrijven. Na mijn bericht van gisteren kreeg ik zoveel fijne reacties (hartelijk bedankt daarvoor) dat het mij duidelijk werd dat best veel mensen deze blog volgen. Sommige verhalen worden bijna wel 4000 maal (!)
Naar school in Indonesië! Het is 8 uur in de ochtend. We liggen nog een beetje te doezelen, even lekker langzaam wakker worden. Dan wordt er door kakak Rina en haar dochter Ana op de deur geklopt. Ik had mijn bril nog niet eens op; maar ze kwamen met eten en ze wilden Joanne meenemen naar een school.
Elke ochtend om 4.30 uur luiden hier de Godongse kerklokken (‘zie’ https://clyp.it/fmgx5vwi) voor het ochtendgebed Fajr (‘فجر’ dageraad). Met de woorden ‘Haja ilal-salah’ (kom tot het gebed) wordt de Azan (أَذَان, oproep om tot het gebed te komen) ingeluid, waarna de Sjahada (الشهادة, getuigenis) wordt uitgesproken: أَشْـهَدُ أَنْ لا إِلـهَ إِلاّ الله ، وَأَشْـهَدُ أَنَّ مُحَمّـداً رَسـولُ الله (asjhadoe ʾan lā ʾilāha ʾillā-llāh, wa asjhadoe anna moeḥammadan rasōēloe-llāh: Ik getuig dat er geen godheid is dan alleen God en ik getuig dat Mohammed de gezant van God is).