Gisteren schreef ik al dat vandaag een spannende dag zou zijn. Vandaag zou ik namelijk Aris Sutrisno bezoeken. Sutrisno woont in Klambu, twee minuten van de begraafplaats vandaan waar Ibu en Bapak begraven liggen (zie https://tim.dondorp.nl/beleefdheidsnormen). De begraafplaats heb ik meerdere malen mogen bezoeken. Iets langer dan een jaar geleden bezocht ik de begraafplaatst voor het laatst.
Normaliter begint het leven hier om een uurtje of vijf in de ochtend, maar afgelopen week was het zelfs al om kwart over vier. De Azaan (oproep tot het gebed) schalt dan door de speakers van de moskee die schuin tegenover ons hotel staat over de kampong. Ik word er altijd wakker van.
Vandaag werd ik toch met een ‘kucing’ (kleine kater) wakker: hoewel we vandaag nog Ratna en Abi en ook Eny en Joko thuis zouden bezoeken, hadden we gisteravond na de familiebijeenkomst in Ibu’s nieuwe huisje reeds afscheid genomen van de rest van de familie. De meeste familieleden waren gisteravond namelijk weer ‘pulang’ (naar huis) gegaan.