Toen we waren uitgecheckt bij RedDoorZ, bezochten we Ratna thuis. Ratna woont ook op de kampong, maar niet in hetzelfde ‘straatje’ waar Rina, Nuryati, Ismanto woonden en Arti’s oude huisje en Ibu’s nieuwe huisje zich bevonden. Ik vond het daarom leuk om mijn Nederlandse familie ook te laten zien hoe en waar Ratna woonde. Daarnaast zouden we op ziekenbezoek en wilde ik me ervan vergewissen dat Ratna haar motor nog wel bezat. Dat behoeft wel enige uitleg. Een maand geleden was Ratna haar man Abi betrokken bij een motorongeluk. Hierbij brak hij zijn sleutelbeen waarvoor hij geopereerd moest worden. De kosten van de operatie waren hoog (500 euro) en moesten direct bij het verlaten van het ziekenhuis betaald worden. Zoals vaker het geval is geweest bij de familie, braken deze medische kosten de familie op (medische kosten lagen zelfs, al dan niet gedeeltelijk, ten grondslag aan de adoptie van Mark en mij, zie https://tim.dondorp.nl/interview-ibu-maryati). Omdat Ratna en Abi de rekening niet direct konden betalen, heeft zus Eni met pijn in haar hart de rekening voorgeschoten. Dit deed ze van het geld dat ze had gespaard om haar zoon nu, maar ook in de toekomst naar school te kunnen laten gaan (hoewel onderwijs in Indonesië tot en met de onderbouw van de middelbare school gedeeltelijk gesubsidieerd wordt door de overheid, is het zeker niet gratis). Dit bracht de nodige spanningen tussen Eni en Ratna, met name omdat Ratna en Abi zich niet tegen ziektekosten hadden verzekerd bij de BJPS (zie https://tim.dondorp.nl/rs-panti-rahayu-purwodadi): er werd te weinig verdiend om de maandelijkse premie daarvoor op te kunnen hoesten. Omdat Eni de toekomst van haar zoon ook belangrijk vond, eiste ze van Ratna dat ze het bedrag dat ze haar had voorgeschoten snel zou terugbetalen. De enige optie voor Ratna om dit te kunnen doen, was door haar motor te verkopen. Vlak voor mijn reis naar Zweden (dus nog in Nederland) greep ik daarom in. In overleg met Ilse stelde ik de familie voor dat ik Eni’s lening aan Ratna over zou nemen en dat ik Ratna meer tijd zou geven om de lening terug te betalen. Omdat het hier niet om een gift voor een individueel familielid ging maar ‘slechts’ om een lening, ging de familie akkoord. Ik maakte daarom rechtstreeks 9.000.000 IDR (iets meer dan 500 euro) over aan Eni. Dat is voor ons ook echt veel geld dat we ook eigenlijk niet kunnen missen, maar mochten we het geld niet van Ratna terugkrijgen dan hoeven we niet onze auto te verkopen of onze kinderen van school te halen. We werden hartelijk door Ratna ontvangen. Hierbij wees ze zelf al naar haar motor en ze bedankte Ilse en mij openlijk en in mijn ogen veel te uitgebreid en te onderdanig voor onze hulp. Na een bord nasi (witte rijst), met meerval, soep en groenten namen we afscheid. Bij het afscheid was Ratna helemaal in tranen en daar werd ik ook een beetje verdrietig van. Ik moest weer een beetje lachen toen ik zag dat Ibam een sticker van Friesland (deze sticker zat op een kaart die in de zakjes snoep zaten die we voor de kinderen hadden gemaakt) op de voordeur had geplakt. Zo lieten we toch een stukje Friesland achter in Godong… Tim Dondorp
Geplaatst door Godong Indonesie op Woensdag 1 mei 2024