Vandaag staat het volgende op het programma: Tussen 10 en 11 beeldbellen met jou 11:15 Joanne beeldbellen met de klas 13:00 Werk gaat mij bellen En hopelijk vanmiddag naar jou toe Lief! Joanne is vanmorgen heel goed bezig geweest met haar rekenwerk. In de overkapping kan ze zich goed concentreren. Ze is weer bijna helemaal bij. Ondertussen belt de IC maar niet… en dat maakt me onrustig. Er zal toch niet iets aan de hand zijn? Om 12 uur bel ik zelf even naar de IC; de arts zegt dat het even heel druk is en dat hij niet weet hoe het met jou gaat. Daar maak ik maar uit op dat hij in ieder geval niet met jou bezig is. Na de lunch ga ik even liggen. De meiden zijn even op de telefoon/televisie. Ze zijn heel lief voor me. Om 13 uur belt Marjan en gelukkig krijg ik alle tijd om beter te worden en eventueel rustig uren op te bouwen. Dan om 14 uur belt eindelijk de IC. Het gaat gelukkig goed met je. Gisteravond was je even wakker, je was erg in paniek en probeerde de buizen uit je keel te hoesten. Jouw zuurstofgehalte gaat dan ook naar beneden, ze hebben je daarom eerst weer in slaap gebracht, maar nu met een middel dat wat minder lang werkt. De verpleegster gaat overleggen met de arts of ik vandaag bij je langs mag komen. Ik moet 24 uur klachtenvrij zijn en gister had ik een goede dag. Nu heb ik wel een beetje hoofdpijn maar dat is wel logisch met deze situatie toch? Ik ga even douchen, maar als ik na het douchen even mijn temperatuur meet blijkt dat ik toch weer koorts heb. Hierop besluiten pa en ma meteen naar jou toe te gaan, dat is wel heel fijn. Rond een uur of 3 komt Jola even op visite. Pawel en de kinderen zijn inmiddels uit quarantaine maar Jola is echt nog niet goed. Na elke zin is ze buiten adem. Ze geeft me een hele dikke knuffel en samen huilen we even heel hard. Nu pas merk ik dat ik er de hele week eigenlijk alleen voor heb gestaan. Het gaat goed hoor maar echt ruimte voor emoties is er dan niet met de meiden om je heen. Terwijl Jola hier is, belt ma vanuit het ziekenhuis. Zo fijn om je weer even te zien: je bent helaas ver weg maar je hebt ontlasting gehad en dat is goed nieuws. Verder doen we rustig aan vanmiddag. Ik voel me niet heel lekker en dat is kut, maar ik moet me er maar aan overgeven. Rosita komt om 5 uur eten brengen en we merken dat we ook best al trek hebben dus we warmen het direct op. Echter proef en ruik ik helemaal niks en daarom eet ik ook niet zoveel. We maken er vandaag een kort dagje van, vroeg naar bed. Update na avondbellen met de IC: Je bent weer heel onrustig geweest, je hebt je erg misdragen zei ze 😉 Je werd weer wat wakker en hoest dan zo hard dat je buis er bijna uitkomt. Ze hebben even flink werk van je gehad. Maar nu heb je een middel gekregen dat door patiënten ‘hemels’ wordt genoemd. Ze hopen dat je daarmee wat rustiger wakker wordt. Op momenten van paniek keldert je zuurstofgehalte en adem je wel 40 tot 50 x per minuut. https://youtu.be/7fh_9lEP1Ow
Geplaatst door TimopicSneek op Woensdag 22 december 2021