De volgende ochtend werd ik heerlijk uitgerust wakker. Het goede nieuws was dat ik afgelopen nacht ook eindelijk ontlasting had gehad. Ik zal verder niet in details treden, maar nu het éénmaal had gelopen bleef het ook lekker doorlopen ☹. Omdat verder nog niemand wakker was, besloot ik met laptop en al uitgebreid zitting te houden op onze luxe toilet. Gezien het drukke reisschema had ik de afgelopen dagen geen tijd gehad mijn blog bij te houden (de oplettende lezer zal het vast zijn opgevallen dat er een paar dagen lang geen berichten meer werden gepost), maar nu kon ik mooi de laatste dagen die we bij de familie hadden doorgebracht ‘verhalen’ en deze ‘met terugwerkende kracht’ (zoals bekend post ik niet alle verhalen ‘live’) op Facebook posten. Om 7.45 uur hoorde ik gerommel bij het door een groot slot afgesloten toegangshek tot ons huis: er stond personeel om ons dagelijks ontbijt te komen bereiden. Afknijpen en overgaan tot de orde van de dag dus. Het ontbijt was verder prima. We kregen koffie en/ of thee, een bord vol fruit, een bord met nasi goreng en een spiegelei. Voor de kinderen had ik speciaal gevraagd om geroosterd brood. Ik kon op mijn (eigen) vingers natellen wat de reactie van Joanne zou zijn geweest. Na het ontbijt klapte ik in etappes de verslagen van onze laatste dagen met de familie op Facebook. Ik heb serieus getwijfeld om daarna te stoppen met het posten: nu ik niet meer bij de familie ben, merk ik ineens dat het posten me energie kost in plaats dat het me energie geeft. Blijkbaar heb ik tijdens ‘reguliere’ vakantiedagen minder de behoefte om mijn emoties van me af te schrijven. Toch heb ik besloten updates over onze reis te blijven geven, zij het in sterk gereduceerde vorm. Hopelijk volstaat voor jullie dat ik vanaf heden enkel online op een locatie incheck en bijbehorende foto’s plaats? Tim Dondorp
Geplaatst door Godong Indonesie op Vrijdag 3 mei 2024