Na negen uur wachten op luchthaven Guangzhou mocht ik dan eindelijk boarden op mijn vlucht naar Jakarta. Een vlucht van 5 uurtjes. Omdat ik reeds 22 uur wakker was (wegens last van mijn rug en een vliegtuigstoel die niet naar achteren kon tijdens de vorige vlucht kon ik de slaap niet vattrn), had ik nu de toch de goede hoop de volgende vlucht slapende door te kunnen brengen. Omdat ik met goed fatsoen mijn gezicht nog wil kunnen laten zien in de Wok Bolsward zeg ik het nog 1 keer: reizen met zoveel Chinezen om je heen is niet leuk. De stewardessen zijn chagrijnig, de sfeer op het vliegveld is ook onvriendelijk en hun Engels is echt niet (!!!) te verstaan (Ellen Berkhout: de lessen Engels gaan daar waarschijnlijk zo: https://youtu.be/Tvxi9fKbaQg). Tijdens deze vlucht bleken de stewardessen ook nog eens heel hard te kunnen schreeuwen. Notabene tegen Chinese reizigers die, omdat ze ontevreden over alles waren (betreft een vermoeden, want mijn Chinees beperkt zich tot ‘me-how?’, groet tussen Chinese katten onderling), om het hardst terug schreeuwden. Het gevolg was dat ik wederom geen oog dicht deed. Hoewel deze reis spotgoedkoop was (320 euro voor een retourtje Indonesië) overweeg ik serieus een volgende keer weer gebruik te maken van een Arabische tegenhanger (Qatar of Turkisch Airways. Deze bevielen me toch beter. En toen stapte ik om 21.00 uur plaatselijke tijd uit het vliegtuig op Jakarta Airport. Terug in mijn geboorteland en je zult er geloven of niet, maar ik voelde dat direct. Het voelt elke keer weer als thuiskomen en als vreemde in eigen land tegelijk. Hoewel de communicatie in Indonesië ook vaak te wensen overlaat, is iedereen hier vriendelijk. Het personeel lacht vriendelijk terug wanneer ik naar ze lach. Wat een verademing. Tot mijn grote vreugde stond mijn fiets al klaar zodat ik direct met mijn plan van aanpak kon beginnen. 1. Geld pinnen 2. Lokale sim-kaart kopen voor mobiel bellen en Internet 3. Hotel bellen met airport shuttle service om me te laten ophalen 4. Eten 5. SLAPEN!!!!! Helaas ging het bij punt 1 al mis. Ik heb een Indonesisch bankrekening bij BNI met bijbehorende pinpas. Van te voren had ik er voor gezorgd dat ik voldoende saldo had. Toch gaf ATM (pinautomaat in Indonesië) de melding: verkeerd account geselecteerd. Daar sta je dan met je goede gedrag en je goede bedoelingen maar zonder geld. Gelukkig via het thuisfront uiteindelijk toch een beetje geld kunnen opnemen zodat ik voor 300.000 IDR 15 GB data kon kopen waarna ik via Internet een hotel kon boeken. Jammer was wel dat ik twee uren heb moeten wachten op hun shuttlebus. Ik had nog geprobeerd een taxi te nemen, maar helaas bleek de fiets niet mee te kunnen. Hoewel het eten er bij ingeschoten is, zit ik nu dan eindelijk in een hotel in Indonesië. Nog niet volgens planning in Semarang, maar Jakarta is al een heel eind op weg naar de familie. Het is nu 1.00 uur plaatselijke tijd. Over 6 uur vertrekt de shuttlebus naar Jakarta Soekarno Airport Terminal 1a alwaar mijn vlucht naar Semarang (vluchtnummer JT0506) vertrekt. Na 29 uren(!) is er eindelijk ruimte voor een powernap van 5 uur. Tim Dondorp
Geplaatst door Godong Indonesie op Vrijdag 1 maart 2019