23 november 2021, Ilse vertelt

We worden heerlijk rustig wakker, al moeten we trouwens ook niet te laat opstaan want Joanne gaat om 9:15 even met haar klas bellen. Het zonnetje schijnt een beetje en ik voel dat het een fijne dag gaat worden. Jij slaapt lekker rustig en ik voel me best energiek. Rond 10 uur belt de IC. Ze hebben je weer op je rug gedraaid en dat is goed gegaan. Je kunt je zuurstofgehalte mooi stabiel houden, dus dat is eindelijk goed nieuws. Verder zeggen ze dat ze nog niet dingen gaan afbouwen maar jou fijn de tijd te geven om een beetje op te knappen. Ik merk dat ik dat wel fijn vind. Afgelopen zondag heeft een niet al te fijne herinnering nagelaten. Je was wakker maar zo niet in je sas. Je had last van de slangen in je keel en als je moest hoesten zag ik de angst in je ogen. Dus dat ze je nu nog lekker laten slapen is goed. We spreken af dat ik vanavond even naar je toe kom want vanmiddag komt er al veel bezoek bij andere patiënten. Na Joanne haar rekenwerk gaan we even wandelen, het is mooi weer en zo fijn om er even uit te zijn. We lopen om de nieuwe huizen en daarna nog even naar de speeltuin vlakbij de Sint Maartenschool. Ondertussen appt mijn moeder met de vraag of we vanmiddag even naar het bos willen. Lijkt me heerlijk! Thuis gaan we lunchen (de tosti’s zijn niet aan te slepen). Sibrand en Lorena bellen even, Joanne maakt nog wat schoolwerk en iets over 2en vertrekken we richting Rijs. Mijn moeder is er net als wij daar ook aankomen. We lopen het Hippe Heksen en Paddestoelenpad. Ajanna zegt steeds dat ze moe is en zit eigenlijk alleen maar in de buggy. Maar de wandeling is heerlijk. Als we bij het treintje komen begint het wat te regenen, maar in het bos heb je daar niet zoveel last van. We eten wat fruit en Joanne ontdekt ondertussen een hut gemaakt van enorme takken. Ze gaat er ijverig mee verder, fijn om te zien! We lopen nog even door de regen naar het hertenkampje. Rond half 5 vertrekken we weer, met een pan boerenkool in de achterbak. Ik ben best wel moe maar we komen de dag zo mooi door. Thuis ga ik even liggen, maar na een kwartiertje gaat de bel. Jos staat voor de deur met een grote doos. Er zitten allerlei cadeautjes in en we mogen er elke dag één openmaken, erg lief! Het eerste cadeautje is Kolonisten van catan junior, tof! Na het eten ruimen we een beetje op en dan komt Jola bij ons. Zij gaat even op de meisjes passen terwijl ik naar jou ga. Het is fijn weer bij je te zijn. Je hebt je ogen een beetje open, maar je slaapt wel diep. Ze hebben wat zalf in je ogen gedaan zodat je ogen niet uitdrogen. Ik vertel je alles over vandaag en over iedereen die kaartjes stuurt enzo. Het was fijn je weer te zien. Na een halfuurtje ga ik weer naar huis en thuis eigenlijk direct door naar bed. Slaap lekker 😘 .

Geplaatst door TimopicSneek op Dinsdag 28 december 2021