20 november 2021, Ilse vertelt

Ajanna kwam vanmorgen bij me liggen en verrassend (!), Joanne kwam ook al gauw. Ajanna en ik hebben voor Joanne gezongen waarna we naar beneden zijn gegaan. Daar stonden de kaartjes, 1 cadeautje van ons en een pakket dat gister al kwam op haar te wachten. Het uitpakfestijn (dat nog de hele dag zou duren) begon. Ons cadeautje was een onesie (die ze de hele dag heeft gedragen), de kaartjes waren o.a. van Joan, een tekening van Sven en van Mike en Marjolein. Het pakket kwam van Josephine en Amelie: een bakpakket incl schort, bakmix, vlaggetjes, chocola en zeemeerminnen-kruidnoten. We gaan ontbijten, maar dat wordt al gauw verstoord door een pakketbezorger. Hij komt een grote doos van Greetz brengen. Zo’n doos die je openmaakt en dat er dan een ballon uit komt zweven. Zo ook deze. De ballon komt van alle juffen en meester van de Jozefschool. Echt zo ontzettend lief en attent! Zo rond half 10 worden we gebeld door de IC. Je bent een beetje wakker! Je hebt goed door dat Joanne jarig is en Joanne en ik zien dat je er een beetje verdrietig van wordt. Het gaat verder goed met je maar je wordt wat meer wakker en in de paniek wil je dan de tubes uit je keel trekken. Daarom hebben ze je handen gefixeerd aan je bed. Daarnaast zakt je zuurstofgehalte als ze je even omdraaien, dat is wat zorgelijk. Na het telefoontje moet Joanne even erg huilen, logisch, het is zo’n gekke situatie zo; jarig, in quarantaine met je papa in het ziekenhuis. Terwijl Joanne nog half in tranen is komt oude oma een cadeautje door de deur brengen en tegelijkertijd komen ook oom Ton en pa en ma. Pa en ma hebben nog een drukke dag voor de boeg: eerst naar Joanne, dan naar jou en daarna nog naar Gorinchem, want Amelie is ook jarig. Zij komen even binnen, met mondkapjes op. Ze hebben taart voor ons en donuts voor de meiden mee. Pa en ma zitten aan tafel terwijl de meiden en ik op de bank zitten. Joanne en Ajanna weten heel goed dat ze nu afstand moeten houden en opa en oma even niet mogen knuffelen. Joanne krijgt van hen oma’s ‘oude’ telefoon: ze is er even helemaal stil van… Wanneer pa en ma weg zijn, komt er weer een postbezorger met een enorme doos. Hier komen maar liefst twee grote ballonnen uit gevlogen: een smiley ballon voor Ajanna en een grote taart ballon voor Joanne. Van oom Gerard en Miriam, echt onwijs lief! Ook zij leven afgelopen week erg mee en sturen meerdere appjes en kaarten. Allard en Eline komen dan ook nog even op raamvisite en na de lunch komen Marvin, Lorena en alle kinderen langs. Ook fijn om hen weer even te zien. Hierna ben ik echt kapot en ga ik even liggen. Toevallig komt er in de tussentijd even niemand, ook wel even fijn. Ik word wakker van geroep: wooow wat veel post!!! En dat was zo, een hele berg kaarten en twee brievenbuspakketjes. Daar waren we wel even zoet mee. Ik verdenk onze ouders ervan dat ze iedereen hebben opgeroepen kaartjes te sturen, wederom weer zo lief. Nog voor we alle kaarten hebben kunnen lezen komt de pakketbezorger weer langs. Vier grote pakketten en allemaal voor Joanne! Een grote doos voor knutselspulletjes van Arjen en Ellen, een buitenspel van Joan, aquabeats van Erik en Micayla en een Smartgame van Jildert en Marleen. Wow! Tegen 4en komen mijn ouders op visite. Ze hebben ook boodschappen mee, heel fijn! Ze hebben ook zelf taart en thee meegenomen. Zij gaan in de overkapping zitten en ik zit bij de achterdeur. Fijn om zo toch weer even mensen om je heen te hebben. Al begin ik nu ook wel heel moe te worden. Met mijn ouders spreek ik af dat ze even patatjes voor ons gaan halen, geweldig hoor zulke hulpen! Mijn ouders zijn nog maar net weg of Jola komt met de kinderen. Jola is erg buiten adem als ze praat en ze hoest veel. Pawel en de kinderen zijn inmiddels weer uit quarantaine. Joanne en Ajanna vinden het fijn om eindelijk weer wat kinderen om zich heen te hebben.

Geplaatst door TimopicSneek op Donderdag 23 december 2021